هتل رنسانس پاتایا ریزورت اند اسپاRenaissance Pattaya Resort & Spa

موقعیت اتاق 3308 عجیبه. از آسانسور که طبقه سوم پیاده میشی، باید از یه راه پله شیب دار هم بالا بری تا بهش برسی. این طراحی عجیبه.

به ما یه اتاق تو طبقه اول دادن که رو سقفش قارچ رشد کرده بود! تو حموم هم کپک بود. شکایت کردیم، دنبال یه اتاق جدید برامون گشتن، ما رفتیم مرکز شهر، برگشتیم، بهمون گفتن که اتاقمون الان مرتب شده، قارچ ها و کپک ها رو تمیز کردن، اما دلمون نمیخواست توش بمونیم، اتاق رو عوض کردن. در کل قیمت با کیفیت نمیخونه. محوطه هتل خیلی قشنگه، و نسبتاً نزدیک ساحل نظامیه. در غیر این صورت خیلی جای سوال داره

قارچ روی سقف و کپک

صبحانه متنوع و عالیه. ساحل زیبا و آب زلال. هتل خیلی ساکت و آرومه.

خیلی طول کشید تا اتاق رو تحویل بگیریم. ساعت 15:00 زمان تحویل اتاق بود. ساعت 16:20 رسیدیم و 17:45 اتاق رو تحویل گرفتیم.

تمیزی مکان.

مکان دوره و سرویس رفت و برگشت فقط دو روز در هفته هست و هیچ خدماتی برای توریست ها نزدیک نیست.

هتل 'فقط' سال 2017 ساخته شده، اما به نظر می رسه سال های بیشتری رو پشت سر گذاشته. موقعیت مکانی: خیلی بد، دور از همه چیز (ساحل جومیتیِن حدود 10 کیلومتر و پاتایا حدود 16 کیلومتر) اما مهمتر از همه، هیچ چیز خارج از اقامتگاه وجود نداره (مغازه، سوپرمارکت و غیره). گرفتن تاکسی از هتل 600 بات (حدود 17 یورو) برای رسیدن به شهر و همین مقدار برای برگشت هزینه داره. میشه با سرویس هایی مثل BOLT یا GRAB کمی صرفه جویی کرد، اما پیدا کردن راننده همیشه آسون نیست. لابی: بزرگ و چشمگیر، اما به دلیل فرسودگی بافت چوبی که لابی رو از پارکینگ جدا می کنه، یه حس 'قدیمی' داره. منطقه صبحانه: خیلی شلوغ (افراد زیادی برای فضای موجود)، با این حال غذا متنوعه. همه پرسنل انگلیسی صحبت نمی کنن و بنابراین سوء تفاهم ها اغلب اتفاق می افته. رستوران ها: گرون قیمت، اما خب، چون هیچ چیز در نزدیکی هتل وجود نداره، اگه نخواید به شهر برید، چاره دیگه ای ندارید. منطقه استخر: کمبود نظافت در طول روز. هیچ کس حوله هایی رو که توسط شناگرانی که دیگه حضور ندارن روی صندلی ها گذاشته شده رو جمع نمی کنه یا بشقاب ها و لیوان های استفاده شده رو نمی بره. حوله های حمام، وقتی تموم میشن، تا زمانی که درخواست نشه، دوباره پر نمیشن. واقعا کم توجهی برای هتلی که همچین قیمتی رو درخواست می کنه. ساحل: کوچیک اما قشنگ. متاسفانه تخت های آفتابگیر کم هستن و اینجا هم، مثل استخر، توجه به موقع پرسنل هتل وجود نداره. اتاق ها: همونطور که گفتم، به نظر می رسه سال های بیشتری رو نسبت به چیزی که واقعاً هست، داره. نشانه های مختلف فرسودگی (در مورد من صفحه کلید تخت خراب شده بود، یه نوار ال ای دی شب افتاد، سردوش مرکزی دوش کار نمی کرد و سایر جزئیات فرسودگی 'زودرس' با توجه به سال های واقعی هتل. قیمت: من منطقه رو نمی شناختم و به عکس های موجود در سایت اعتماد کردم. صادقانه بگم، فکر نمی کنم ارزش این هزینه رو داشته باشه (360 یورو برای هر شب). حکم نهایی: بیش از حد ارزش‌گذاری شده

استخر خوبه، اتاق ها راحت و مدرن هستن

صبحانه خوب بود اما ناهار/شام در رستوران 608 متوسط ​​بود: به نظر می رسه غذای تایلندی توسط سرآشپز غیر تایلندی پخته میشه.

انتخاب صبحانه عالی بود، خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم.

کاش تخت های آفتابگیر بیشتری کنار استخر بود و اسپا خیلی سرد بود.

جای فوق‌العاده‌ایه

بوفه صبحانه و شام عالی بود. پرسنل خیلی صمیمی هستن.

اتاق و حمام قدیمیه و باید زودتر بازسازی بشه.

اتاق 3308 جای عجیبیه، با آسانسور میری طبقه سوم، بعد باید یه راهروی شیب‌دار رو هم بالا بری تا برسی بهش. طراحی عجیبیه.

اول یه اتاق تو طبقه اول دادن که سقفش قارچ زده بود! حموم هم کپک داشت. شکایت کردیم، رفتن دنبال یه اتاق جدید بگردن. ما رفتیم مرکز شهر، وقتی برگشتیم گفتن اتاق ما دیگه خوب شده و قارچ‌ها و کپک‌ها رو تمیز کردن، ولی دلمون نخواست توش بمونیم، اتاق رو عوض کردن. در کل، قیمت با کیفیتش نمی‌خونه. محوطه هتل خیلی قشنگه و نسبتاً نزدیک ساحل نظامیه. در غیر این صورت خیلی جای سوال داره.

قارچ روی سقف و کپک

تنوع صبحانه عالیه، ساحل قشنگه، آب زلاله، هتل خیلی ساکت و خوبه.

خیلی معطل شدیم تا اتاق رو تحویل بدن. ساعت تحویل اتاق 3 بعد از ظهر بود، ولی ساعت 4:20 رسیدیم و ساعت 5:45 اتاق رو تحویل گرفتیم.

تمیزی مکان.

مکان دوره و سرویس رفت و آمدش فقط دو روز در هفته‌اس و هیچ امکاناتی برای توریست‌ها نزدیکش نیست.

هتل 'فقط' سال 2017 ساخته شده ولی به نظر میاد خیلی بیشتر از اینا عمر داشته باشه. موقعیت مکانیش افتضاحه، از همه چی دوره (ساحل جومتین حدود 10 کیلومتر و پاتایا حدود 16 کیلومتر). از همه مهم‌تر اینکه بیرون از هتل هیچی نیست (فروشگاه، سوپرمارکت و غیره). اگه بخوای از هتل تاکسی بگیری تا شهر، باید 600 بات بدی (حدود 17 یورو) و همون قدر هم برای برگشت. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB یه کم ارزون‌تر در میاد، ولی پیدا کردن راننده همیشه آسون نیست. لابی بزرگه و قشنگه، ولی به خاطر فرسودگی چوب‌هایی که لابی رو از پارکینگ جدا می‌کنه، یه جور حس 'قدیمی' بودن رو القا می‌کنه. قسمت صبحانه خیلی شلوغ و بی‌نظمه (آدمای زیادی برای این فضا هستن)، با این حال تنوع غذا خوبه. همه پرسنل انگلیسی بلد نیستن و واسه همین سوء تفاهم زیاد پیش میاد. رستوران‌ها گرونن، ولی خب چون اطراف هتل چیزی نیست، اگه نخوای بری شهر، چاره دیگه‌ای نداری. محوطه استخر تو طول روز تمیز نمی‌شه. کسی نیست که حوله‌هایی که روی صندلی‌ها مونده رو برداره یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو جمع کنه. حوله‌های حموم هم وقتی تموم می‌شن، تا درخواست نکنی دوباره پر نمی‌شن. واقعاً توجه کمی به یه هتلی که همچین قیمتی می‌گیره، می‌شه. ساحل کوچیکه ولی قشنگه. متاسفانه تخت‌های آفتاب‌گیر کمه و اینجا هم مثل استخر، پرسنل هتل توجه زیادی نمی‌کنن. اتاق‌ها، همون‌طور که گفتم، به نظر میاد بیشتر از چیزی که هست عمر داشته باشه. نشانه‌های فرسودگی زیاد داره (تو اتاق من، رو تختی خراب بود، یه لامپ ال‌ای‌دی شب افتاد، دوش اصلی کار نمی‌کرد و جزئیات فرسودگی 'زودرس' دیگه هم با توجه به عمر واقعی هتل دیده می‌شد). قیمت: من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکس‌های سایت اعتماد کردم. راستش فکر نمی‌کنم ارزش این قیمت رو داشته باشه (360 یورو برای هر شب). در کل: بیش از حد ارزش داده شده.

استخر خوبه، اتاق ها راحت و مدرن هستن

صبحانه خوب بود اما ناهار/شام در رستوران 608 متوسط ​​بود: به نظر می رسه غذای تایلندی توسط سرآشپز غیر تایلندی پخته میشه.

موقعیت اتاق 3308 عجیبه. از آسانسور که طبقه سوم پیاده میشی، باید از یه راه پله شیب دار هم بالا بری تا بهش برسی. این طراحی عجیبه.

به ما یه اتاق تو طبقه اول دادن که رو سقفش قارچ رشد کرده بود! تو حموم هم کپک بود. شکایت کردیم، دنبال یه اتاق جدید برامون گشتن، ما رفتیم مرکز شهر، برگشتیم، بهمون گفتن که اتاقمون الان مرتب شده، قارچ ها و کپک ها رو تمیز کردن، اما دلمون نمیخواست توش بمونیم، اتاق رو عوض کردن. در کل قیمت با کیفیت نمیخونه. محوطه هتل خیلی قشنگه، و نسبتاً نزدیک ساحل نظامیه. در غیر این صورت خیلی جای سوال داره

قارچ روی سقف و کپک

تنوع صبحانه عالیه، ساحل قشنگه، آب زلاله، هتل خیلی ساکت و خوبه.

خیلی معطل شدیم تا اتاق رو تحویل بدن. ساعت تحویل اتاق 3 بعد از ظهر بود، ولی ساعت 4:20 رسیدیم و ساعت 5:45 اتاق رو تحویل گرفتیم.

تمیزی مکان.

مکان دوره و سرویس رفت و آمدش فقط دو روز در هفته‌اس و هیچ امکاناتی برای توریست‌ها نزدیکش نیست.

هتل 'فقط' سال 2017 ساخته شده ولی به نظر میاد خیلی بیشتر از اینا عمر داشته باشه. موقعیت مکانیش افتضاحه، از همه چی دوره (ساحل جومتین حدود 10 کیلومتر و پاتایا حدود 16 کیلومتر). از همه مهم‌تر اینکه بیرون از هتل هیچی نیست (فروشگاه، سوپرمارکت و غیره). اگه بخوای از هتل تاکسی بگیری تا شهر، باید 600 بات بدی (حدود 17 یورو) و همون قدر هم برای برگشت. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB یه کم ارزون‌تر در میاد، ولی پیدا کردن راننده همیشه آسون نیست. لابی بزرگه و قشنگه، ولی به خاطر فرسودگی چوب‌هایی که لابی رو از پارکینگ جدا می‌کنه، یه جور حس 'قدیمی' بودن رو القا می‌کنه. قسمت صبحانه خیلی شلوغ و بی‌نظمه (آدمای زیادی برای این فضا هستن)، با این حال تنوع غذا خوبه. همه پرسنل انگلیسی بلد نیستن و واسه همین سوء تفاهم زیاد پیش میاد. رستوران‌ها گرونن، ولی خب چون اطراف هتل چیزی نیست، اگه نخوای بری شهر، چاره دیگه‌ای نداری. محوطه استخر تو طول روز تمیز نمی‌شه. کسی نیست که حوله‌هایی که روی صندلی‌ها مونده رو برداره یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو جمع کنه. حوله‌های حموم هم وقتی تموم می‌شن، تا درخواست نکنی دوباره پر نمی‌شن. واقعاً توجه کمی به یه هتلی که همچین قیمتی می‌گیره، می‌شه. ساحل کوچیکه ولی قشنگه. متاسفانه تخت‌های آفتاب‌گیر کمه و اینجا هم مثل استخر، پرسنل هتل توجه زیادی نمی‌کنن. اتاق‌ها، همون‌طور که گفتم، به نظر میاد بیشتر از چیزی که هست عمر داشته باشه. نشانه‌های فرسودگی زیاد داره (تو اتاق من، رو تختی خراب بود، یه لامپ ال‌ای‌دی شب افتاد، دوش اصلی کار نمی‌کرد و جزئیات فرسودگی 'زودرس' دیگه هم با توجه به عمر واقعی هتل دیده می‌شد). قیمت: من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکس‌های سایت اعتماد کردم. راستش فکر نمی‌کنم ارزش این قیمت رو داشته باشه (360 یورو برای هر شب). در کل: بیش از حد ارزش داده شده.

استخر خوبه، اتاق‌ها راحت و مدرنه

صبحانه خوب بود ولی ناهار/شام تو رستوران 608 معمولی بود: به نظر میاد غذای تایلندی رو یه آشپز غیر تایلندی پخته.

جای اتاق 3308 خیلی عجیب بود. با آسانسور رفتی طبقه سوم، بعدش باید از یه راه پله شیب‌دار می‌رفتی تا برسی به اتاق. طراحی‌ش خیلی عجیب غریب بود.

ما رو بردن تو یه اتاق طبقه همکف که از سقفش قارچ زده بود! حموم هم پر از کپک بود. شکایت کردیم، دنبال یه اتاق جدید برامون گشتن. رفتیم یه دوری تو شهر زدیم، وقتی برگشتیم گفتن اتاقمون دیگه اوکی شده و قارچ و کپک رو پاک کردن، ولی دیگه دلمون نمی‌خواست تو اون اتاق بمونیم، جامونو عوض کردن. کلا قیمتش به کیفیتش نمی‌ارزه. محوطه هتل خیلی قشنگه و تا یه ساحل نظامی هم خیلی دور نیست. ولی در کل خیلی جای سوال داره.

قارچ رو سقف و کپک و کثافت

صبحونه خیلی متنوع و عالی بود. ساحلش قشنگه و آبش زلال. هتل خیلی ساکت و آروم بود.

خیلی طول کشید تا اتاق رو تحویل بدن. ساعت 3 بعد از ظهر وقت تحویل اتاق بود، ولی ساعت 4:20 رسیدیم و 5:45 اتاق رو دادن.

تمیزی و نظافت هتل

هتل خیلی دوره و سرویس رفت و آمد درست حسابی نداره. فقط دو روز در هفته شاتل داره و هیچ امکاناتی برای توریست‌ها اطرافش نیست.

هتل رو 'فقط' سال ۲۰۱۷ ساختن، ولی انگار خیلی بیشتر از اینا عمر داره. موقعیت مکانیش افتضاحه، از همه چی دوره (تا ساحل جومتین حدود ۱۰ کیلومتر و تا پاتایا ۱۶ کیلومتر فاصله داره) از همه بدتر اینکه بیرون از هتل هیچ‌چی پیدا نمیشه (نه مغازه، نه سوپرمارکت و...). اگه بخوای از هتل تاکسی بگیری تا شهر، باید ۶۰۰ بات بدی (حدود ۱۷ یورو) و همینقدر هم برای برگشت. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB یه کم ارزون‌تر میشه، ولی پیدا کردن راننده هم همیشه آسون نیست. لابی هتل بزرگه و قشنگه، ولی یه حس 'قدیمی' بودن به آدم میده، چون اون قسمت چوبی که لابی رو از پارکینگ جدا میکنه، خیلی کهنه شده. قسمت صبحونه‌خوری خیلی شلوغ و درهم‌برهمه (فضاش برای این همه آدم کوچیکه)، ولی تنوع غذاها خوبه. همه پرسنل انگلیسی بلد نیستن و به خاطر همین سوءتفاهم پیش میاد. رستوران‌ها گرونن، ولی خب چون اطراف هتل هیچی نیست، اگه نخوای بری شهر، چاره‌ای نداری. محوطه استخر تو طول روز تمیز نمیشه. هیچ‌کی نیست که حوله‌هایی که مسافرا رو صندلی‌ها جا گذاشتن رو جمع کنه یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو ببره. حوله‌های حموم هم اگه تموم بشن، تا درخواست ندی، دوباره پر نمیشن. واقعا برای هتلی که این همه پول میگیره، خیلی کم‌توجهی میکنن. ساحلش کوچیکه ولی قشنگه. متاسفانه تخت‌های آفتاب‌گیرش کمه و اینجا هم مثل استخر، پرسنل هتل توجه کافی ندارن. اتاقا همون‌طور که گفتم، انگار خیلی بیشتر از سن واقعی‌شون عمر کردن. پر از آثار کهنگی هستن (تو اتاق من، تاج تخت خراب بود، یه چراغ LED شب افتاد، دوش اصلی کار نمی‌کرد و یه سری چیزای دیگه که نشون میداد هتل خیلی زود داره خراب میشه). من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکسای سایت اعتماد کردم. راستش فکر نمی‌کنم ارزش این همه هزینه رو داشته باشه (شبی ۳۶۰ یورو). در کل زیادی گندش کردن.

استخرش خوبه، اتاق‌ها راحت و مدرنن

صبحونه خوب بود، ولی ناهار/شام تو رستوران 608 معمولی بود: انگار غذای تایلندی رو یه آشپز غیر تایلندی درست میکنه.

موقعیت اتاق ۳۳۰۸ خیلی عجیبه، با آسانسور می‌ری طبقه سوم، بعد باید از یه راه پله شیب‌دار بری تا برسی به اتاق. این طراحی خیلی عجیبه.

یه اتاقی طبقه همکف بهمون دادن، سقفش قارچ زده بود! حموم هم کپک داشت. شکایت کردیم، دنبال یه اتاق جدید برامون گشتن، ما رفتیم یه سر به مرکز شهر زدیم و وقتی برگشتیم گفتن اتاقمون دیگه اوکی شده و قارچ و کپک رو پاک کردن، ولی دیگه دلمون نمیخواست تو اون اتاق بمونیم، واسه همین اتاق رو عوض کردن. در کل، قیمتش با کیفیتش جور در نمیاد. محوطه هتل خیلی قشنگه و یه ساحل نظامی هم نسبتاً نزدیکه. ولی بقیه چیزاش خیلی جای سوال داره.

قارچ روی سقف و کپک

صبحونه خیلی متنوع و عالی بود. ساحلش قشنگه و آبش زلال. هتل خیلی ساکت و آروم بود.

خیلی طول کشید تا اتاق رو تحویل بدن. ساعت 3 بعد از ظهر وقت تحویل اتاق بود، ولی ساعت 4:20 رسیدیم و 5:45 اتاق رو دادن.

تمیزی و نظافت هتل

هتل خیلی دوره و سرویس رفت و آمد درست حسابی نداره. فقط دو روز در هفته شاتل داره و هیچ امکاناتی برای توریست‌ها اطرافش نیست.

هتل رو 'فقط' سال ۲۰۱۷ ساختن، ولی انگار خیلی بیشتر از اینا عمر داره. موقعیت مکانیش افتضاحه، از همه چی دوره (تا ساحل جومتین حدود ۱۰ کیلومتر و تا پاتایا ۱۶ کیلومتر فاصله داره) از همه بدتر اینکه بیرون از هتل هیچ‌چی پیدا نمیشه (نه مغازه، نه سوپرمارکت و...). اگه بخوای از هتل تاکسی بگیری تا شهر، باید ۶۰۰ بات بدی (حدود ۱۷ یورو) و همینقدر هم برای برگشت. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB یه کم ارزون‌تر میشه، ولی پیدا کردن راننده هم همیشه آسون نیست. لابی هتل بزرگه و قشنگه، ولی یه حس 'قدیمی' بودن به آدم میده، چون اون قسمت چوبی که لابی رو از پارکینگ جدا میکنه، خیلی کهنه شده. قسمت صبحونه‌خوری خیلی شلوغ و درهم‌برهمه (فضاش برای این همه آدم کوچیکه)، ولی تنوع غذاها خوبه. همه پرسنل انگلیسی بلد نیستن و به خاطر همین سوءتفاهم پیش میاد. رستوران‌ها گرونن، ولی خب چون اطراف هتل هیچی نیست، اگه نخوای بری شهر، چاره‌ای نداری. محوطه استخر تو طول روز تمیز نمیشه. هیچ‌کی نیست که حوله‌هایی که مسافرا رو صندلی‌ها جا گذاشتن رو جمع کنه یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو ببره. حوله‌های حموم هم اگه تموم بشن، تا درخواست ندی، دوباره پر نمیشن. واقعا برای هتلی که این همه پول میگیره، خیلی کم‌توجهی میکنن. ساحلش کوچیکه ولی قشنگه. متاسفانه تخت‌های آفتاب‌گیرش کمه و اینجا هم مثل استخر، پرسنل هتل توجه کافی ندارن. اتاقا همون‌طور که گفتم، انگار خیلی بیشتر از سن واقعی‌شون عمر کردن. پر از آثار کهنگی هستن (تو اتاق من، تاج تخت خراب بود، یه چراغ LED شب افتاد، دوش اصلی کار نمی‌کرد و یه سری چیزای دیگه که نشون میداد هتل خیلی زود داره خراب میشه). من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکسای سایت اعتماد کردم. راستش فکر نمی‌کنم ارزش این همه هزینه رو داشته باشه (شبی ۳۶۰ یورو). در کل زیادی گندش کردن.

استخرش خوبه، اتاق‌ها راحت و مدرنن

صبحونه خوب بود، ولی ناهار/شام تو رستوران 608 معمولی بود: انگار غذای تایلندی رو یه آشپز غیر تایلندی درست میکنه.

جای اتاق 3308 خیلی عجیب بود. با آسانسور رفتی طبقه سوم، بعدش باید از یه راه پله شیب‌دار می‌رفتی تا برسی به اتاق. طراحی‌ش خیلی عجیب غریب بود.

ما رو بردن تو یه اتاق طبقه همکف که از سقفش قارچ زده بود! حموم هم پر از کپک بود. شکایت کردیم، دنبال یه اتاق جدید برامون گشتن. رفتیم یه دوری تو شهر زدیم، وقتی برگشتیم گفتن اتاقمون دیگه اوکی شده و قارچ و کپک رو پاک کردن، ولی دیگه دلمون نمی‌خواست تو اون اتاق بمونیم، جامونو عوض کردن. کلا قیمتش به کیفیتش نمی‌ارزه. محوطه هتل خیلی قشنگه و تا یه ساحل نظامی هم خیلی دور نیست. ولی در کل خیلی جای سوال داره.

قارچ رو سقف و کپک و کثافت

صبحونه خیلی متنوع و عالی بود. ساحلش قشنگه و آبش زلال. هتل خیلی ساکت و آروم بود.

خیلی طول کشید تا اتاق رو تحویل بدن. ساعت 3 بعد از ظهر وقت تحویل اتاق بود، ولی ساعت 4:20 رسیدیم و 5:45 اتاق رو دادن.

تمیزی و نظافت هتل

هتل خیلی دوره و سرویس رفت و آمد درست حسابی نداره. فقط دو روز در هفته شاتل داره و هیچ امکاناتی برای توریست‌ها اطرافش نیست.

هتل رو 'فقط' سال ۲۰۱۷ ساختن، ولی انگار خیلی بیشتر از اینا عمر داره. موقعیت مکانیش افتضاحه، از همه چی دوره (تا ساحل جومتین حدود ۱۰ کیلومتر و تا پاتایا ۱۶ کیلومتر فاصله داره) از همه بدتر اینکه بیرون از هتل هیچ‌چی پیدا نمیشه (نه مغازه، نه سوپرمارکت و...). اگه بخوای از هتل تاکسی بگیری تا شهر، باید ۶۰۰ بات بدی (حدود ۱۷ یورو) و همینقدر هم برای برگشت. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB یه کم ارزون‌تر میشه، ولی پیدا کردن راننده هم همیشه آسون نیست. لابی هتل بزرگه و قشنگه، ولی یه حس 'قدیمی' بودن به آدم میده، چون اون قسمت چوبی که لابی رو از پارکینگ جدا میکنه، خیلی کهنه شده. قسمت صبحونه‌خوری خیلی شلوغ و درهم‌برهمه (فضاش برای این همه آدم کوچیکه)، ولی تنوع غذاها خوبه. همه پرسنل انگلیسی بلد نیستن و به خاطر همین سوءتفاهم پیش میاد. رستوران‌ها گرونن، ولی خب چون اطراف هتل هیچی نیست، اگه نخوای بری شهر، چاره‌ای نداری. محوطه استخر تو طول روز تمیز نمیشه. هیچ‌کی نیست که حوله‌هایی که مسافرا رو صندلی‌ها جا گذاشتن رو جمع کنه یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو ببره. حوله‌های حموم هم اگه تموم بشن، تا درخواست ندی، دوباره پر نمیشن. واقعا برای هتلی که این همه پول میگیره، خیلی کم‌توجهی میکنن. ساحلش کوچیکه ولی قشنگه. متاسفانه تخت‌های آفتاب‌گیرش کمه و اینجا هم مثل استخر، پرسنل هتل توجه کافی ندارن. اتاقا همون‌طور که گفتم، انگار خیلی بیشتر از سن واقعی‌شون عمر کردن. پر از آثار کهنگی هستن (تو اتاق من، تاج تخت خراب بود، یه چراغ LED شب افتاد، دوش اصلی کار نمی‌کرد و یه سری چیزای دیگه که نشون میداد هتل خیلی زود داره خراب میشه). من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکسای سایت اعتماد کردم. راستش فکر نمی‌کنم ارزش این همه هزینه رو داشته باشه (شبی ۳۶۰ یورو). در کل زیادی گندش کردن.

استخرش خوبه، اتاق‌ها راحت و مدرن هستن

صبحونه خوب بود، ولی ناهار/شام تو رستوران 608 معمولی بود: انگار غذای تایلندی رو یه آشپز غیر تایلندی درست می‌کنه.

تنوع صبحونه عالی بود، خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم.

کاش صندلی آفتاب‌گیر کنار استخر بیشتر بود و اسپا خیلی سرد بود.

جای فوق‌العاده‌ایه

بوفه صبحونه و شام عالی بود. کارکنان خیلی مهربونن.

اتاق و حموم قدیمیه و باید زودتر بازسازی بشه.

جای اتاق 3308 خیلی عجیبه، با آسانسور میری طبقه سوم، بعد باید از یه راه پله شیب‌دار بری تا برسی به اتاق. این طراحی خیلی عجیبه.

یه اتاقی طبقه همکف بهمون دادن، سقفش قارچ زده بود! حموم هم کپک داشت. شکایت کردیم، دنبال یه اتاق جدید برامون گشتن، ما رفتیم یه سر به مرکز شهر زدیم و وقتی برگشتیم گفتن اتاقمون دیگه اوکی شده و قارچ و کپک رو پاک کردن، ولی دیگه دلمون نمیخواست تو اون اتاق بمونیم، واسه همین اتاق رو عوض کردن. در کل، قیمتش با کیفیتش جور در نمیاد. محوطه هتل خیلی قشنگه و یه ساحل نظامی هم نسبتاً نزدیکه. ولی بقیه چیزاش خیلی جای سوال داره.

قارچ روی سقف و کپک

صبحونه خیلی متنوع و عالی بود. ساحلش قشنگه، آبش زلاله و هتل خیلی آروم و ساکته.

خیلی معطل شدیم تا اتاق رو تحویل بدن. ساعت تحویل اتاق ۳ بود، ولی ساعت ۴:۲۰ رسیدیم و آخرش ساعت ۵:۴۵ اتاق رو دادن.

تمیزی اینجا خیلی خوبه.

جاش دوره و سرویس رفت و آمد درست حسابی نداره. فقط دو روز در هفته سرویس داره و نزدیکش هم هیچ امکاناتی برای توریستا نیست.

هتل 'فقط' سال ۲۰۱۷ ساخته شده، ولی انگار خیلی بیشتر از اینا عمر داره. موقعیت مکانیش افتضاحه، از همه چی دوره (ساحل جومیتیِن حدود ۱۰ کیلومتر و پاتایا حدود ۱۶ کیلومتر فاصله داره)، از همه مهم‌تر اینکه بیرون از هتل هیچ‌چیزی نیست (نه مغازه، نه سوپرمارکت و غیره). اگه بخوای با تاکسی از هتل بری شهر، باید ۶۰۰ بات (حدود ۱۷ یورو) بدی، برگشت هم همین‌قدر میشه. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB یه کم ارزون‌تر درمیاد، ولی پیدا کردن راننده همیشه آسون نیست. لابی: بزرگه و قشنگه، ولی به خاطر فرسودگی اون قسمت چوبی که لابی رو از پارکینگ جدا می‌کنه، یه حس 'قدیمی' بودن رو القا می‌کنه. محل صبحونه: خیلی شلوغ پلوغه (فضای کافی برای این‌همه آدم نیست)، ولی در کل غذاها متنوعه. همه پرسنل انگلیسی بلد نیستن و واسه همین سوءتفاهم پیش میاد. رستوران‌ها: گرونن، ولی خب چون اطراف هتل هیچی نیست، اگه نخوای بری شهر، چاره دیگه‌ای نداری. محوطه استخر: در طول روز تمیز نمی‌شه. هیچ‌کس نیست که حوله‌هایی که مهمونا روی صندلی‌ها گذاشتن و رفتن رو برداره یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو جمع کنه. حوله‌های حموم هم تا درخواست نکنی، دوباره پر نمی‌شن. واقعاً کم‌توجهی از هتلی که این‌قدر پول می‌گیره، بعیده. ساحل: کوچیکه ولی قشنگه. متاسفانه تخت‌های آفتاب‌گیری کمه و اینجا هم مثل استخر، پرسنل هتل درست رسیدگی نمی‌کنن. اتاق‌ها: همون‌طور که گفتم، انگار بیشتر از سنی که داره، کار کرده. آثار فرسودگی مختلفی دیده می‌شه (مثلاً تو اتاق من، صفحه کلید تخت خراب بود، یه لامپ LED شب افتاد، دوش اصلی کار نمی‌کرد و یه سری ایرادهای دیگه که با توجه به سن هتل، 'زودرس' به نظر می‌رسن). قیمت: من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکس‌های سایت اعتماد کردم. راستش فکر می‌کنم ارزش این‌همه پول (۳۶۰ یورو برای هر شب) رو نداره. نظر نهایی: زیادی گنده‌ش کردن.

استخرش خوبه، اتاق‌ها راحت و مدرن هستن

صبحونه خوب بود، ولی ناهار/شام تو رستوران 608 معمولی بود: انگار غذای تایلندی رو یه آشپز غیر تایلندی درست می‌کنه.

تنوع صبحونه عالی بود، خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم.

کاش صندلی آفتاب‌گیر کنار استخر بیشتر بود و اسپا خیلی سرد بود.

جای فوق‌العاده‌ایه

بوفه صبحونه و شام عالی بود. کارکنان خیلی مهربونن.

اتاق و حموم قدیمیه و باید زودتر بازسازی بشه.

کارکنان خیلی کمک‌کننده و مهربونن.

جای اتاق 3308 خیلی عجیبه، با آسانسور میری طبقه سوم، بعد باید از یه راه پله شیب‌دار بری تا برسی به اتاق. این طراحی خیلی عجیبه.

یه اتاقی طبقه همکف بهمون دادن، سقفش قارچ زده بود! حموم هم کپک داشت. شکایت کردیم، دنبال یه اتاق جدید برامون گشتن، ما رفتیم یه سر به مرکز شهر زدیم و وقتی برگشتیم گفتن اتاقمون دیگه اوکی شده و قارچ و کپک رو پاک کردن، ولی دیگه دلمون نمیخواست تو اون اتاق بمونیم، واسه همین اتاق رو عوض کردن. در کل، قیمتش با کیفیتش جور در نمیاد. محوطه هتل خیلی قشنگه و یه ساحل نظامی هم نسبتاً نزدیکه. ولی بقیه چیزاش خیلی جای سوال داره.

قارچ روی سقف و کپک

صبحونه خیلی متنوع و عالی بود. ساحلش قشنگه، آبش زلاله و هتل خیلی آروم و ساکته.

خیلی معطل شدیم تا اتاق رو تحویل بدن. ساعت تحویل اتاق ۳ بود، ولی ساعت ۴:۲۰ رسیدیم و آخرش ساعت ۵:۴۵ اتاق رو دادن.

تمیزی اینجا خیلی خوبه.

جاش دوره و سرویس رفت و آمد درست حسابی نداره. فقط دو روز در هفته سرویس داره و نزدیکش هم هیچ امکاناتی برای توریستا نیست.

هتل 'فقط' سال ۲۰۱۷ ساخته شده، ولی انگار خیلی بیشتر از اینا عمر داره. موقعیت مکانیش افتضاحه، از همه چی دوره (ساحل جومیتیِن حدود ۱۰ کیلومتر و پاتایا حدود ۱۶ کیلومتر فاصله داره)، از همه مهم‌تر اینکه بیرون از هتل هیچ‌چیزی نیست (نه مغازه، نه سوپرمارکت و غیره). اگه بخوای با تاکسی از هتل بری شهر، باید ۶۰۰ بات (حدود ۱۷ یورو) بدی، برگشت هم همین‌قدر میشه. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB یه کم ارزون‌تر درمیاد، ولی پیدا کردن راننده همیشه آسون نیست. لابی: بزرگه و قشنگه، ولی به خاطر فرسودگی اون قسمت چوبی که لابی رو از پارکینگ جدا می‌کنه، یه حس 'قدیمی' بودن رو القا می‌کنه. محل صبحونه: خیلی شلوغ پلوغه (فضای کافی برای این‌همه آدم نیست)، ولی در کل غذاها متنوعه. همه پرسنل انگلیسی بلد نیستن و واسه همین سوءتفاهم پیش میاد. رستوران‌ها: گرونن، ولی خب چون اطراف هتل هیچی نیست، اگه نخوای بری شهر، چاره دیگه‌ای نداری. محوطه استخر: در طول روز تمیز نمی‌شه. هیچ‌کس نیست که حوله‌هایی که مهمونا روی صندلی‌ها گذاشتن و رفتن رو برداره یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو جمع کنه. حوله‌های حموم هم تا درخواست نکنی، دوباره پر نمی‌شن. واقعاً کم‌توجهی از هتلی که این‌قدر پول می‌گیره، بعیده. ساحل: کوچیکه ولی قشنگه. متاسفانه تخت‌های آفتاب‌گیری کمه و اینجا هم مثل استخر، پرسنل هتل درست رسیدگی نمی‌کنن. اتاق‌ها: همون‌طور که گفتم، انگار بیشتر از سنی که داره، کار کرده. آثار فرسودگی مختلفی دیده می‌شه (مثلاً تو اتاق من، صفحه کلید تخت خراب بود، یه لامپ LED شب افتاد، دوش اصلی کار نمی‌کرد و یه سری ایرادهای دیگه که با توجه به سن هتل، 'زودرس' به نظر می‌رسن). قیمت: من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکس‌های سایت اعتماد کردم. راستش فکر می‌کنم ارزش این‌همه پول (۳۶۰ یورو برای هر شب) رو نداره. نظر نهایی: زیادی گنده‌ش کردن.

استخرش خوبه، اتاق‌ها راحت و مدرنن.

صبحونه خوب بود، ولی ناهار/شام تو رستوران ۶۰۸ معمولی بود: به نظر میاد غذای تایلندی رو یه آشپز غیرتایلندی درست می‌کنه.

موقعیت اتاق ۳۳۰۸ خیلی عجیبه. با آسانسور میری طبقه سوم، بعد باید از یه راه پله شیب‌دار بری تا برسی به اتاق. این طراحی خیلی عجیبه.

وقتی رسیدیم، یه اتاق تو طبقه همکف بهمون دادن که سقفش قارچ زده بود! حمومش هم کپک داشت. شکایت کردیم، دنبال یه اتاق جدید برامون گشتن، ما رفتیم مرکز شهر، وقتی برگشتیم، گفتن که الان دیگه اتاق ما خوب شده و قارچ‌ها و کپک‌ها رو پاک کردن، ولی دیگه دلمون نمی‌خواست توش بمونیم، اتاق رو عوض کردن. در کل، قیمت با کیفیت همخونی نداره. محوطه هتل خیلی قشنگه و نسبتاً نزدیک ساحل ارتشه. در بقیه موارد خیلی جای شک و شبهه داره.

قارچ روی سقف و کپک

صبحونه خیلی متنوع و عالی بود. ساحل قشنگه و آبش زلاله. هتل خیلی ساکت و آرومه.

خیلی طول کشید تا اتاقمون رو تحویل بدن. ساعت 3 بعد از ظهر زمان تحویل اتاق بود، ولی ساعت 4:20 رسیدیم و ساعت 5:45 اتاقمون رو دادن.

نظافت و تمیزی اینجا خوبه.

جاش دوره و سرویس رفت و آمدش کمه. فقط دو روز در هفته سرویس داره و هیچ امکانات توریستی نزدیکی نداره.

هتله 'فقط' سال ۲۰۱۷ ساخته شده، ولی انگار خیلی بیشتر از اینا عمر داره. موقعیتش هم بده، از همه چی دوره (ساحل جومیتیِن حدوداً ۱۰ کیلومتر و پاتایا حدوداً ۱۶ کیلومتر فاصله داره) از همه مهم‌تر، بیرون از هتل هیچ‌چی پیدا نمی‌شه (نه مغازه، نه سوپرمارکت، هیچی). اگه بخوای از هتل تاکسی بگیری، باید ۶۰۰ بات (حدوداً ۱۷ یورو) بدی تا برسی به شهر و همین‌قدر هم باید بدی برگردی. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB یه کم ارزون‌تر درمیاد، ولی پیدا کردن راننده همیشه آسون نیست. لابی هتل بزرگه و قشنگه، ولی اون تیکه چوبی که لابی رو از پارکینگ جدا می‌کنه، خیلی کهنه به نظر می‌رسه. قسمت صبحونه‌خوری خیلی شلوغه (فضاش برای این همه آدم کافی نیست) ولی تنوع غذاها خوبه. همه‌ی پرسنل انگلیسی بلد نیستن و به خاطر همین سوءتفاهم پیش میاد. رستوران‌ها گرونن، ولی خب چون اطراف هتل هیچی نیست، اگه نخوای بری شهر، چاره‌ی دیگه‌ای نداری. محوطه‌ی استخر در طول روز تمیز نمی‌شه. هیچ‌کس حوله‌هایی که مهمونا روی صندلی‌ها ول کردن رو جمع نمی‌کنه یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو نمی‌بره. حوله‌های حموم هم اگه تموم بشه، تا نگی، نمیارن. واقعاً برای هتلی که این‌قدر پول می‌گیره، خیلی کم‌توجهی می‌شه. ساحلش کوچیکه ولی قشنگه. متأسفانه تخت‌های آفتاب‌گیر خیلی کمه و اینجا هم مثل استخر، پرسنل هتل زیاد توجه نمی‌کنن. اتاق‌ها همون‌طور که گفتم، انگار خیلی بیشتر از سن واقعیشون عمر کردن. کلی علامت فرسودگی دارن (مال من، روکش تخت خراب بود، یه لامپ ال‌ای‌دی شب افتاد، دوش اصلی کار نمی‌کرد و یه سری خرده‌ریز دیگه که نشون می‌داد هتل خیلی زود داره خراب می‌شه). من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکس‌های سایت اعتماد کردم. راستش به نظرم ارزش این پولو نداره (شبی ۳۶۰ یورو). در کل، بیشتر از چیزی که هست، ارزش‌گذاری شده.

استخرش خوبه، اتاق‌ها راحت و مدرنن.

صبحونه خوب بود، ولی ناهار و شام رستوران 608 چنگی به دل نمی‌زد: انگار آشپز تایلندی غذاهای تایلندی رو درست نکرده.

انتخاب صبحونه عالی بود، خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم.

می‌تونست صندلی‌های آفتاب‌گیر بیشتری کنار استخر باشه و اسپا خیلی سرد بود.

جای فوق‌العاده‌ایه

بوفه صبحونه و شام عالی بود. کارکنان خیلی صمیمی هستن.

اتاق و حموم قدیمی شده و باید هرچه زودتر بازسازی بشه.

موقعیت اتاق ۳۳۰۸ خیلی عجیبه. با آسانسور میری طبقه سوم، بعد باید از یه راه پله شیب‌دار بری تا برسی به اتاق. این طراحی خیلی عجیبه.

وقتی رسیدیم، یه اتاق تو طبقه همکف بهمون دادن که سقفش قارچ زده بود! حمومش هم کپک داشت. شکایت کردیم، دنبال یه اتاق جدید برامون گشتن، ما رفتیم مرکز شهر، وقتی برگشتیم، گفتن که الان دیگه اتاق ما خوب شده و قارچ‌ها و کپک‌ها رو پاک کردن، ولی دیگه دلمون نمی‌خواست توش بمونیم، اتاق رو عوض کردن. در کل، قیمت با کیفیت همخونی نداره. محوطه هتل خیلی قشنگه و نسبتاً نزدیک ساحل ارتشه. در بقیه موارد خیلی جای شک و شبهه داره.

قارچ روی سقف و کپک

تنوع صبحانه عالیه، ساحل قشنگ و آب تمیزه، هتل خیلی ساکت و آرومه.

خیلی طول کشید تا اتاقمون رو تحویل بدن. ساعت تحویل اتاق ۳ بعدازظهر بود، ما ساعت ۱۶:۲۰ رسیدیم ولی ساعت ۱۷:۴۵ اتاق رو تحویل گرفتیم.

تمیزی محیط.

مکان دوره و فقط دو روز در هفته سرویس رفت و برگشت داره و هیچ امکاناتی برای توریست‌ها نزدیکش نیست.

هتله 'فقط' سال ۲۰۱۷ ساخته شده، ولی انگار خیلی بیشتر از اینا عمر داره. موقعیتش هم بده، از همه چی دوره (ساحل جومیتیِن حدوداً ۱۰ کیلومتر و پاتایا حدوداً ۱۶ کیلومتر فاصله داره) از همه مهم‌تر، بیرون از هتل هیچ‌چی پیدا نمی‌شه (نه مغازه، نه سوپرمارکت، هیچی). اگه بخوای از هتل تاکسی بگیری، باید ۶۰۰ بات (حدوداً ۱۷ یورو) بدی تا برسی به شهر و همین‌قدر هم باید بدی برگردی. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB یه کم ارزون‌تر درمیاد، ولی پیدا کردن راننده همیشه آسون نیست. لابی هتل بزرگه و قشنگه، ولی اون تیکه چوبی که لابی رو از پارکینگ جدا می‌کنه، خیلی کهنه به نظر می‌رسه. قسمت صبحونه‌خوری خیلی شلوغه (فضاش برای این همه آدم کافی نیست) ولی تنوع غذاها خوبه. همه‌ی پرسنل انگلیسی بلد نیستن و به خاطر همین سوءتفاهم پیش میاد. رستوران‌ها گرونن، ولی خب چون اطراف هتل هیچی نیست، اگه نخوای بری شهر، چاره‌ی دیگه‌ای نداری. محوطه‌ی استخر در طول روز تمیز نمی‌شه. هیچ‌کس حوله‌هایی که مهمونا روی صندلی‌ها ول کردن رو جمع نمی‌کنه یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو نمی‌بره. حوله‌های حموم هم اگه تموم بشه، تا نگی، نمیارن. واقعاً برای هتلی که این‌قدر پول می‌گیره، خیلی کم‌توجهی می‌شه. ساحلش کوچیکه ولی قشنگه. متأسفانه تخت‌های آفتاب‌گیر خیلی کمه و اینجا هم مثل استخر، پرسنل هتل زیاد توجه نمی‌کنن. اتاق‌ها همون‌طور که گفتم، انگار خیلی بیشتر از سن واقعیشون عمر کردن. کلی علامت فرسودگی دارن (مال من، روکش تخت خراب بود، یه لامپ ال‌ای‌دی شب افتاد، دوش اصلی کار نمی‌کرد و یه سری خرده‌ریز دیگه که نشون می‌داد هتل خیلی زود داره خراب می‌شه). من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکس‌های سایت اعتماد کردم. راستش به نظرم ارزش این پولو نداره (شبی ۳۶۰ یورو). در کل، بیشتر از چیزی که هست، ارزش‌گذاری شده.

استخرش خوبه، اتاق‌ها راحت و مدرنن.

صبحونه خوب بود، ولی ناهار و شام رستوران 608 چنگی به دل نمی‌زد: انگار آشپز تایلندی غذاهای تایلندی رو درست نکرده.

انتخاب صبحونه عالی بود، خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم.

می‌تونست صندلی‌های آفتاب‌گیر بیشتری کنار استخر باشه و اسپا خیلی سرد بود.

جای فوق العاده ای بود

موقعیت اتاق ۳۳۰۸ خیلی عجیبه. با آسانسور میری طبقه سوم، بعد باید از یه راه پله شیب‌دار بری تا برسی به اتاق. این طراحی خیلی عجیبه.

ما رو بردن تو یه اتاق طبقه اول که رو سقفش قارچ سبز شده بود! تو حموم هم کپک بود. شکایت کردیم، دنبال یه اتاق جدید برامون گشتن. ما رفتیم یه سر شهر و برگشتیم، گفتن اتاقتون دیگه حله، قارچ و کپک رو پاک کردن، ولی دیگه دلمون نمی‌خواست اونجا بمونیم، جامونو عوض کردن. در کل، قیمتش به کیفیتش نمی‌ارزه. محوطه هتل خیلی قشنگه و تا یه ساحل نظامی هم نسبتاً نزدیکه. ولی بقیه چیزاش خیلی جای سوال داره.

قارچ رو سقف و کپک

صبحونه خیلی متنوع و عالی بود. ساحل قشنگ و آب تمیز. هتل خیلی ساکت و خوب بود.

خیلی معطل شدیم تا اتاق رو تحویل بدن. ساعت 3 ظهر وقت تحویل اتاق بود، ما 4:20 رسیدیم ولی 5:45 اتاق رو دادن.

تمیزی محیط.

مکان دوره و فقط دو روز در هفته سرویس رفت و برگشت داره و هیچ امکاناتی برای توریست‌ها نزدیکش نیست.

هتل 'فقط' سال ۲۰۱۷ ساخته شده ولی انگار خیلی بیشتر از اینا عمر داره. موقعیتش افتضاحه، از همه چی دوره (ساحل جومیتیِن حدود ۱۰ کیلومتر و پاتایا حدود ۱۶ کیلومتر). از همه مهم‌تر اینکه بیرون از هتل هیچ‌چی پیدا نمیشه (نه مغازه، نه سوپرمارکت و غیره). اگه بخوای از هتل تاکسی بگیری تا شهر، ۶۰۰ بات (حدود ۱۷ یورو) باید بدی، برگشت هم همین‌قدر. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB یه کم ارزون‌تر درمیاد ولی پیدا کردن راننده هم همیشه آسون نیست. لابی بزرگه و قشنگه ولی به خاطر فرسودگی اون قسمت چوبی که لابی رو از پارکینگ جدا میکنه، یه جورایی قدیمی به نظر میاد. قسمت صبحونه خیلی شلوغ و بی‌نظمه (فضای کافی برای این همه آدم نیست) ولی در کل غذاها متنوع‌ان. همه پرسنل انگلیسی بلد نیستن و به خاطر همین سوءتفاهم پیش میاد. رستوران‌ها گرون‌ان ولی خب چون اطراف هتل هیچی نیست، اگه نخوای بری شهر، چاره دیگه‌ای نداری. محوطه استخر در طول روز تمیز نمیشه. هیچ‌کس حوله‌هایی که مهمونا رو صندلی‌ها گذاشتن و رفتن رو جمع نمیکنه، یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو نمیبره. حوله‌های حموم هم تا درخواست نکنی، دوباره پر نمیشن. واقعاً کم‌توجهی از هتلی که این‌قدر پول میگیره بعیده. ساحل کوچیک ولی قشنگه. متأسفانه تخت‌های آفتاب‌گیر کمه و اینجا هم مثل استخر، پرسنل هتل خیلی کم‌توجه‌ان. اتاق‌ها همون‌طور که گفتم، انگار خیلی بیشتر از سن واقعیشون عمر دارن. کلی آثار فرسودگی دیده میشه (مال من تاج تخت خراب بود، یه چراغ ال‌ای‌دی شب افتاد، سردوش اصلی کار نمیکرد و کلی ایراد دیگه که برای یه هتل نوساز خیلی زوده). من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکس‌های سایت اعتماد کردم. راستش فکر میکنم ارزش این همه هزینه رو نداره (شبی ۳۶۰ یورو). در کل، overrated.

استخر خوبه، اتاق‌ها راحت و مدرن هستن

صبحونه خوب بود ولی ناهار/شام تو رستوران 608 معمولی بود: انگار غذای تایلندی رو یه آشپز غیرتایلندی درست میکنه.

انتخاب صبحونه عالی بود، خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم.

می‌تونست صندلی‌های آفتاب‌گیر بیشتری کنار استخر باشه و اسپا خیلی سرد بود.

موقعیت اتاق 3308 عجیبه، از آسانسور طبقه سوم میری بالا، بعد باید یه راه پله شیب‌دار رو هم رد کنی تا برسی. طراحیش خیلی عجیبه.

به ما یه اتاق تو طبقه اول دادن که رو سقفش قارچ دراومده بود! تو حموم هم کپک بود. شکایت کردیم، شروع کردن به گشتن دنبال یه اتاق جدید، ما رفتیم مرکز شهر، وقتی برگشتیم گفتن اتاقمون دیگه خوب شده و قارچ‌ها و کپک‌ها رو تمیز کردن، اما دلمون نمی‌خواست توش بمونیم، اتاقمون رو عوض کردن. در کل قیمت با کیفیت نمی‌خونه. محوطه هتل خیلی قشنگه و ساحل نظامی هم نسبتاً نزدیکه. در غیر این صورت خیلی جای سوال داره

قارچ رو سقف و کپک

تنوع صبحانه عالیه، ساحل زیباست، آب زلاله، هتل خیلی ساکت و آرومه

خیلی طول کشید تا اتاقمون رو تحویل بدن. زمان تحویل اتاق ساعت 3 بعد از ظهر بود، ما ساعت 4:20 رسیدیم و ساعت 5:45 اتاق رو تحویل گرفتیم.

نظافت مکان.

مکان دوره و فقط دو روز در هفته سرویس رفت و برگشت داره و هیچ خدمات توریستی نزدیکی وجود نداره.

هتل 'فقط' سال 2017 ساخته شده، اما به نظر می‌رسه خیلی بیشتر از این عمر داشته باشه. موقعیت: افتضاح، دور از همه چیز (ساحل جومیتیِن حدود 10 کیلومتر و پاتایا حدود 16 کیلومتر) اما مهم‌تر از همه، هیچ‌چیزی بیرون از اقامتگاه وجود نداره (مغازه، سوپرمارکت و غیره). گرفتن تاکسی از هتل 600 بات (حدود 17 یورو) هزینه داره تا به شهر برسید و همین‌قدر هم برای برگشت. با سرویس‌هایی مثل BOLT یا GRAB می‌تونید یه کم صرفه‌جویی کنید، اما پیدا کردن راننده همیشه آسون نیست. لابی: بزرگ و چشمگیر، اما به خاطر فرسودگی بافت چوبی که لابی رو از پارکینگ جدا می‌کنه، حس 'قدیمی' بودن رو القا می‌کنه. منطقه صبحانه: خیلی شلوغ (آدم‌های زیادی برای فضای موجود)، با این حال غذا متنوعه. همه پرسنل انگلیسی صحبت نمی‌کنن و بنابراین سوءتفاهم‌ها زیاد پیش میاد. رستوران‌ها: گرون، اما خب، چون هیچ‌چیزی نزدیک هتل نیست، اگه نخواین به شهر برین، انتخاب دیگه‌ای ندارین. منطقه استخر: کمبود نظافت در طول روز. هیچ‌کس حوله‌هایی رو که مهمونا روی صندلی‌ها گذاشتن و رفتن جمع نمی‌کنه یا ظرف و لیوان‌های استفاده شده رو نمی‌بره. حوله‌های حموم، وقتی تموم می‌شن، اگه درخواست ندین دوباره پر نمی‌شن. واقعاً کم توجهی برای هتلی که چنین قیمتی می‌گیره. ساحل: کوچیک اما قشنگ. متاسفانه تخت‌های آفتاب‌گیر کمه و اینجا هم مثل استخر، توجه کافی از طرف پرسنل هتل وجود نداره. اتاق‌ها: همون‌طور که گفتم، به نظر می‌رسه بیشتر از اون چیزی که هست عمر داشته باشه. نشانه‌های فرسودگی زیادی وجود داره (تو مورد من، صفحه کلید تخت خراب بود، یه نوار LED شب افتاد، سردوش مرکزی کار نمی‌کرد و جزئیات فرسودگی 'زودرس' دیگه با توجه به عمر واقعی هتل. قیمت: من منطقه رو نمی‌شناختم و به عکس‌های سایت اعتماد کردم. صادقانه بگم، فکر نمی‌کنم ارزش این هزینه رو داشته باشه (360 یورو برای هر شب). نظر نهایی: بیش از حد ارزش‌گذاری شده

استخر خوبه، اتاق‌ها راحت و مدرن هستن.

صبحانه خوب بود، ولی ناهار/شام توی رستوران 608 معمولی بود: غذای تایلندی انگار توسط آشپز غیرتایلندی درست شده.